Gedichten

Pedagogisch  voor Trees

Kom op meisje,

je mag met me mee!

’t Weiland bij de molen

is omgetoverd

in een wilde bloemenzee.

Niet te houden

die kleine lentefee!

Grijpgrage handjes

plukken en plukken maar,

een kinderhartje

is onverzadigbaar.

Met blosjes

op de wangen,

`t mondje open

van verlangen,

dartelt ze voor me uit.

Vangen zal ze

die bloemenbuit.

Pinksterbloemen,

koekoeksbloemen, fluitekruid.

Veldzuring, ratelaars,

ja zelfs bloeiend gras,

het maakt niet uit.

Zonder stil te staan

huppelt ze met

de bloemen af en aan.

Daar sta je dan,

volwassen man!

Met al die wilde bloemen

in je armen.

’t Zijn kleine dingen

die ’t hart verwarmen!