Gedichten

Dicentra

Stille winter,

neveldagen, lange nachten.

Sluimerend slaapt Dicentra.

Tijd van wachten.

Berusten,

stil bezinnen.

Gestreeld door lentewind

opnieuw beginnen.

Door Wie,

door Wie geborgen?

Ontluiken uit verlangen

naar een zomer zonder zorgen.

Zonder vrees

of wreed verstoren

weer eens bloeien

als nooit tevoren.

Blozen

in de warme zomergloed.

Dicentra, blijf maar

sluimerend slapen.

Even stilstaan

doet wat ademt goed!

Dicentra formosa = gebroken hartje