Ontvankelijk

Ontvankelijk


Ik hou

niet minder van jou.

Het is geen vlucht

in eenzaamheid.

Ik zoek de stilte

van het alleen-zijn.

 

De blijdschap

van het kind,

dat zijn eerste

kievitseitje vindt.

 

Verwonderd zich afvraagt

waarom het leeuwerikje

zo hoog zingt.

Ook als het regent

jubelend

naar de wolken klimt.

 

Ik hou van jou,

maar ook van het kind

dat in mij zwerft.

Roep geen “ho”!

Ik heb het nodig.

 

Ik ben nu eenmaal zo