Gedichten
It âlderhûs (liet) maaie, 2002
Ik ha allinnich noch in foto
fan ús heit en mem.
In foto út ferline
it âlderhûs ferlern.
De triennen yn myn eagen
dy’t hieltyd mar wer fregen:
wêrom-wêrom-wêrom
no ek ús mem?
Wiest altyd bûten warber
it túntsje wie dyn nocht,
dy hege kosmea’s
sa moai yn it ljocht.
De triennen yn myn eagen……
Gie ik troch it tsjuster,
’t wie ús mem dy’t neist my stie,
altyd tsjin my sei,
der komt in oare tiid.
De triennen yn myn eagen…..
Makke ik my soargen
oer de fûgels yn de natoer,
dan wiisde ús mem nei boppen
der is Ien dy’t Al bestjoert.
De triennen yn myn eagen,
dy’t hieltyd mar wer fregen:
wêrom-wêrom-wêrom
no ek ús mem?
Open tuin elk jaar in augustus